december 21, 2016
fan Frederik Marinus Kruseman*
In ûle sûnder wjuklûd
lit him driuwe troch de nacht,
it stille bidden jout it oersicht
oer oerenlang ruïnepracht…
syn jacht op libben oerfloed.
Yn ’t ljocht fan folle moanne
wize bôgen nei it swurk
op pylders dy’t noch steune kinne,
yn goede dagen hillich wurk,
no kraait der noch gjin hoanne.
Gjin minske sjocht him sitten
om’t hy dêr allinnich is:
de muonts yn djippe meditaasje…
gjinien is fan syn libben wis,
dat lit de boufal witte.
Wat ienris wie yn oerfloed
yn de hosty en de wyn,
is troch ferfallen bôgen wjukke
en oplost yn de moanneskyn…
der klinkt gjin inkeld mûllûd.
* Frederik Marinus Kruseman (1803-1866)
Skilderij ‘Meditearjende muonts by in ruïne yn de nacht’
december 15, 2016
fan Peter Paul Rubens*
Reboelje yn de heechste himel
mei krityk op God syn troan,
fan ingels út op alle macht,
de Almacht seach it earst mar oan.
Mar doe’t de boel út lykwicht rekke,
’t Godsryk hie wat fan de hel,
sloech Hy op ’e reboelje acht,
kriich Michael it striidbefel.
Mei ’t reade kleed los om de skouders,
wjukke hy op ’t slachfjild ôf,
sloech ta mei ’t swurd út alle macht
en brocht de duvels yn it nau.
Lit Michael hjoed ek mar komme,
want de striid is lang net oer,
diktators hearskje dei en nacht
en bouwe troch oan Babels toer.
Flean del, do ingel, út ’e himel,
stjit de duvels fan de troan,
dy’t bern fermoardzje, want soks slacht
op helske opstân tsjin Gods Soan.
* Peter Paul Rubens (1577-1640)
Skilderij ‘De aartsingel Michael
ferslacht de opstannige ingels’