maart 23, 2017
fan William Turner*
Sjedêr, ik stean der swijend op,
mar sprekkend sa’t ik byldzjend bin,
de eagen rjochte op ’e fierte,
de earen harkjend nei de rop
om my myn ropping yn te jitten.
De weagen bolderje my ta
dat ik foar bylden berne bin,
it galmet tusken heuveltoppen
dat ’k foar ’t palet de hannen ha,
de ynspiraasje komt fan boppen.
It is net hjir, mar altyd dêr,
sadat ik skilder-swalker bin
by heech en leech, romantysk stribjend,
de kosmos wol my ha as stjer
om nei de dea noch troch te libjen.
* William Turner (1775-1851)
Skilderij ‘Selsportret’
Skilderij ‘In jacht sylt nei de kust’
maart 16, 2017
fan Peter J. Sterkenburg*
De himel jout de ein al oan
mei klap op klap nei dûbel fjoer,
noch stiet op see de mânske troan,
mar noch in jier of wat, dan is it oer.
De wurkboat fiert de maten oan,
de stoere draaiers mei de boar,
dy’t djip giet mei deselde toan,
it resultaat, dêr is de flam goed foar.
De wjukken steane op ien poat
en stjitte ’t ierdgas fan de troan,
Aeolus giet dêrmei akkoart
en mei it seenivo in maatskip oan.
* Peter J. Sterkenburg (1955-2000)
Skilderij ‘Sara Maatje V en boareilân’