januari 11, 2018
fan William Turner*
Har plak is op ’e houten pier,
dy’t kreaket fan it weachgeweld,
te wif is foar in goed hâldfêst…
wa hie it hjoed oer stjerrend wier
dat elke oere fiskjen telt
en ’t seil hat stipe fan de mêst?
De stipe jildt net foar de frou
dy’t wankel oer de planken rint,
by buorfrou siket om hâldfêst…
wa hie it oer ’t fertroude tou
yn hannen fan in flinke fint,
dy’t wis by need klimt yn de mêst?
Ien tou bliuwt acher op ’e pier,
’t moast los fanwege legerwâl,
te hastich, want it waard ta lêst…
wa hie it hjoed oer stjerrend wier,
it falt wol ta, it giet net mâl,
wy hâlde ús oan Gods help fêst?
* William Turner (1775-1851)
Skilderij ‘De pier fan Calais mei Frânske fiskers’
januari 4, 2018
fan Carlos Enriquez*
Sjedêr de holle wangen
doe’t Castro noch in jonkje wie,
de harsens wisten har gjin rie
yn ’t lân fan trettjin rangen.
Sjoch nei de holle eagen
doe’t Guevara noch net rûn,
de eachopslach glied nei de jûn,
de sliep bediek de leagen.
Glyd mei de eigen eagen
oer it weagjen fan de lea,
it libben jout al oan de dea,
wat sy al langer seagen.
Wit dat sy net mear libje,
fierste jong om dea te gean,
ek Castro bea har gjin bestean,
syn maat koe net mear stribje.
Betink dat noch krepearje
withoefolle yn de wrâld,
machthawwers meitsje harren kâld
om sels te profitearjen.
* Carlos Enriquez (1900-1957)
Skilderij ‘Blide boeren’