april 26, 2018
fan Paul Cézanne*
Aa bern al hat er him beklommen,
de hillige fiktoarje field
en foar de dea deselde paden rûn,
syn emoasjes mei de hichte dield,
sa is er oan syn bylden kommen.
Hy lit de berch noch heger rize
as de wolken fan de jûn,
wjerspegeljend it lêste sinneljocht,
syn gefoel is oan de hichte bûn,
mar sil ek nei de lichte wize.
It minsdom lit him ûnderkomme,
leit struktueren foar him bleat,
sa krijt de folle breedte ek syn rjocht
troch tsien baaisters, nei de hichte keard,
sa is syn sicht gehiel ferromme.
* Paul Cézanne (1839-1906)
Skilderij ‘Mont Sainte-Victoire’
Skilderij ‘De grutte baaisters’
april 20, 2018
fan Pieter Anraedt*
Hjir sit ik dan, omdat it moat,
ik jou it ta, foar it portret,
omdat it giet om myn gesicht,
mar sitte doch ik leaver net,
’t is dat it measte bûten bart.
Sjoch nei de fingers fan myn hân,
dy’t wize nei wat bûten is,
want dêrop ha ’k it measte sicht,
wat ik by plusen blommen mis,
de fierte is myn heitelân.
Jawis, de hannel siet yn ’t bloed
fan heit en hjir sit dan de soan
dy’t sjit troch ’t libben, as syn plicht
sjocht hy foarút nei oaremoarn,
in oare plicht ha ’k lykwols hjoed.
En hjir sit ik, omdat it moast
fan him, wol skieden op ’t portret,
mar nachts fernim ik syn gewicht;
hjoed bin ik rjocht en roerleas set,
krekt passend by myn linnenkast.
*Pieter Anraedt (1635-1678)
Skilderij ‘Portret fan in hear’
Skilderij ‘Portret fan in frou’