juni 7, 2018
fan Vassily Kadinsky*
fan Gabriele Münter**
Sa skildere Kadinsky:
eksploasjes fan nij libben,
want yn bange tiden is der hoop,
dus lit de kleuren sprekke
lykas it universum
troch de teleskoop.
Sjedêr de man Kandinsky,
yn ’t swart hat hy posearre
foar Gabriele Münter, sy hie hoop
om him ek te berikken
yn ’t eigen universum
as har filantroop.
Syn hert is fierder swalke,
eksploasjes fan nij libben
joegen him wer hoop om troch te gean
en folken oan te sprekken:
gjin striid en revolúsje,
mar in rom bestean.
* Vassily Kadinsky (1866-1944)
Skilderij ‘Komposysje VII’
** Gabriele Münter (1877-1962)
Skilderij ‘Kadinsky’
mei 31, 2018
fan Marc Chagall*
Noch bloeie blommen yn de faas,
read fan in freugdefolle dei
om nea wer te ferjitten,
mar de loft fiert graute mei
en yn de fierte klinkt geraas.
Sy hat har deljûn op it kleed
en hat fan dei noch graute weet.
Doe bloeide oeral ’t libben op,
heechsimmer wie it moannen lang
sa tusken kjeld en hjitte,
mar de graute makket bang
en yn de fierte klinkt gerop.
Sy sakket yn de djipte wei
en swevend dreamt sy fan de draai.
De blommen trilje fan de kjeld,
want snijend raast de noardewyn
en draait dan nei it westen:
djipgeand slacht de krisis yn,
sy wachtet neaken op ’t geweld.
* Marc Chagall (1887-1985)
Skilderij ‘Neaken boppe Witebsk’