augustus 30, 2018
fan Ids Wiersma*
Och Heare, hoe’t dit kin,
it giet der mâl om ta,
dat kin in bern sels sjen…
sjoch no dy stumper gûlen,
soks wol men sa net ha,
elk rekket op ’e doele.
Och mins, brûk jo ferstân,
it fjoer krijt syn gerak,
sa giet it by in brân,
men heart de flammen gûlen,
jou stumpers ûnderdak,
gerak foar yn de mûle.
Dochs hat de Heare ’t fjoer
net sûnder reden stjoerd,
it kwea kin Hy net oer,
wa’t bidt, mei by him skûlje,
wy steane hjir wol goed,
wat wit, wie dêr rebûlje.
* Ids Wiersma (1878-1965)
Skilderij ‘Brân’
augustus 23, 2018
fan Gerard Dou*
De master wit de bern te lûken
fan justjes mear as leech komôf,
hy lokket har as finkjes yn de kou
of foarntsjes yn de fûke.
De jûn jout status oan syn tonge,
de kearsen brâne ’t wurd deryn,
de eachjes fan de finkjes reitsje blyn,
sadat se faker sjonge.
De foarntsjes wurde ryklik fuorre,
sadat de fûke har net deart,
sy swimme lykas yn in brede feart,
’t hat oardeloere duorre.
Doe dôven kearsen masters lessen,
hy liet de finkjes út ’e kou,
de foarntsjes slaggen troch it fûketou…
hy rekke oan de flesse.
* Gerard Dou (1613-1675)
Skilderij ‘De jûnsskoalle’