december 25, 2018
fan Peter Paul Rubens*
Jawis, hy brânt, ik fiel it oan,
noch efkes wachtsje, jonge,
net te fluch fan tsjuster nei it ljocht,
hjit kearsfet is gefaarlik,
sstt, byt earst mar op ’e tonge.
Nee beppe, ’k hâld my sa wol stil,
myn kearske moat ek brâne,
want dat jout mear ljocht as beppe sjocht,
ik fyn it kin wol dalik,
’t fet komt dêr net op telâne.
Sjesa, myn hân kin der foarwei,
it is in wûnder, jonge,
fan it tsjuster komt it yn it ljocht…
hoe komt it mei dyn flamke?
Wolst wol leauwe, ’k kin wol sjonge.
Sstt, beppes tonge krijt gjin byt,
dan kin ik ek wol sjonge.
* Peter Paul Rubens (1577-1640)
Skilderij ‘Alde frou en jonge mei kearsen’
december 20, 2018
fan Jakob Smits*
Hoe kin it lân derhinne lizze
like desolaat as it mar kin,
sjoch nei de stikken sketten toer,
gjin mins is by de mêst te sjen,
de flagge kin ’t miskien wol sizze.
De wolken wolle noch net driuwe,
tsjin de wil fan ’t nasjonale doek,
dat kleur bekenne wol, ’t is oer
mei ’t skrassen fan de swarte roek,
dy allesfretter koe net bliuwe.
De wyn stekt op en lit de sinne
komme achter lêste wolken wei,
de swiere lêst, fan lange doer,
glydt fuort mei ’t skaad, de ommeswaai
lit mei ferstân it pleit hjoed winne.
Sjedêr, wat kleuren sizze kinne:
foar de Belch begjint in nije dei.
* Jakob Smits (1855-1928)
Skilderij ‘De flagge’