september 6, 2018
fan Marc Chagall*
De bouwers rikten folle heger
as de langte fan har earm,
opdat de fijân bûten bleau,
mar wa koe keare keizers leger?
Foar ’t leauwe wie ’t de timpelmuorre,
dy’t it altyd hâlde soe
en dêr’t gjinien de spot mei dreau
salang’t it joadske lofliet duorre.
Nei ’t woedzjen fan ’t Romeinske leger
bleau de muorre rjocht oerein,
it plak dêr’t lang it kleiliet klonk,
dat klom, mar kaam it folle heger…
… as earder bouwers rikke koene?
Machten stieken út de earm,
sadat it folk yn leed weisonk:
de wrede dea socht op miljoenen.
Lit hjoed de muorre heger wêze
as de wolken fol mei rein,
opdat de Heechste Macht de klacht
fan ’t sleine folk klear wit te lêzen.
* Marc Chagall (1887-1985)
Skilderij ‘De kleimuorre’
augustus 30, 2018
fan Ids Wiersma*
Och Heare, hoe’t dit kin,
it giet der mâl om ta,
dat kin in bern sels sjen…
sjoch no dy stumper gûlen,
soks wol men sa net ha,
elk rekket op ’e doele.
Och mins, brûk jo ferstân,
it fjoer krijt syn gerak,
sa giet it by in brân,
men heart de flammen gûlen,
jou stumpers ûnderdak,
gerak foar yn de mûle.
Dochs hat de Heare ’t fjoer
net sûnder reden stjoerd,
it kwea kin Hy net oer,
wa’t bidt, mei by him skûlje,
wy steane hjir wol goed,
wat wit, wie dêr rebûlje.
* Ids Wiersma (1878-1965)
Skilderij ‘Brân’