september 20, 2018
fan Albert Edelfelt*
Hy hie it op ’e jierdei krigen,
’t skipke, makke troch de heit,
de boarden as de grutte boat
en ’t roer yn bûgde foarm,
gjinien wist noch wat drige.
It skipke hearde op it wetter,
mar… ‘net as it reint en waait…
en de rivier is breed en streamt’,
wist hy, dus oan de kant
koe ’t wol, it foer dêr better.
Syn broer sit yn de heechste klasse,
hat fan syn heit in eigen skip,
al fan de grutte roeiboat dreamd,
mar sloech te let alarm…
soe hy op ’t broerke passe?
De roeiboat hat deselde boarden
as de skipkes fan de bern,
ek ’t kistke hat wat fan de boat,
de rêgen binne spand
op koers nei ’t neare noarden.
* Albert Edelfelt (1854-1905)
Skilderij ‘Oerstek fan de kiste
mei it deade bern’
september 13, 2018
fan Georgij Nikolaevitsj Bibikov*
Heech sil de Sovjet-Uny libje,
Lenins brede ideaal
fan Eastsee oant de Grutte Oseaan;
gjin tsaar sit langer op ’e troan,
elk minske sprekt deselde taal
en sil it ‘grut gelyk’ neistribje.
Fernim de spanning op ’e touwen,
want it giet de hichte yn
om sa it westen te ferslaan:
de wittenskip komt op ’e troan
mei eastewyn en sinneskyn,
de heechste macht is te fertrouwen.
Op twaentweintich kilometer
komt er op it heechste punt,
dêr’t amper lucht te krijen is;
al hymjend klinkt skril fan de troan:
‘Wy Sovjets soargje foar in stunt,
spektakulêrder as tsaar Peter.’
Fernim de spanning fan dy trije,
om’t de fal net djipper kin
as wêr’t de ierde is, ’t giet mis!
De deaden komme op ’e troan,
want Sovjet’s helden hawwe sin,
om’t sy ’t bestean oan ’t witten wije.
* Georgij Nikolaevitsj Bibikov (1903-1976)
Skilderij ‘Loftballon Osoaviachim’