januari 31, 2019
fan Georg Grosz*
fan Max Slevogt**
Finzen yn de boeien fan de stêd,
krioelje lju de strjitten út
op wei nei har idoal,
dat wykt, draaft fierder fuort…
gjin útkomst yn de metropoal.
Fjoerread giet it folk yn flammen op,
de jiske is it lichte guod,
it hat wat wei fan moal.
Tusken kaken sit de linkerearm,
de tosken kringe troch de hûd;
natoer is har idoal,
sy leit der middenyn,
slop op ’e skouders fan har boal.
Grien wiuwt har it tichte oerwâld ta
op ’t ritme fan de waarme wyn…
oars as de metropoal.
* Georg Grosz (1893-1959)
Skilderij ‘Metropolis’
** Max Slevogt (1868-1932)
Skilderij ‘Tiger yn it oerwâld’
januari 24, 2019
fan Nicolaas Baur*
fan Georg Koch**
Gjin sniebui hâldt de stedsjers tsjin,
der is gjin hâlden oan
de skonken, dy’t fansiden slaan,
de earmen hinne wer.
De froulju ha oars net yn ’t sin
as ’t komt der hjoed op oan,
se streekje stowend oer de baan,
de rapste wurdt de stjer.
De fager hâldt de iisbaan skjin
en sjocht it spultsje oan
fan froulju, dy’t elkoar ferslaan,
hy hâldt fan allegear.
As ’t paad leit ûnder bulten snie,
de mage gnoarret lûd,
dan glide lânslju oer it iis
nei ’t doarp foar ’t deistich miel.
De âlde beppe joech de rie:
de slide glydt my hjoed
de baan oer foar in brea en tsiis,
sa winne wy ús diel.
* Nicolaas Baur (1736-1817)
Skilderij ‘Reedriderij foar froulju (Ljouwert)’
** Georg Koch (1857-1926)
Skilderij ‘Werom fan de merk’