april 18, 2019
fan Jan Adam Kruseman*
fan Orest Adamovitsj Kiprenski**
Hy hat it mei himsels goed troffen,
mei in holle dy’t der wêze mei,
de skouders breed, it boarst foarút,
de linkerhân klear foar de klap,
de rjochter showt syn skriuwtalint,
’t swart-wyt noch ta beslút.
By tsjuster is er mankelyk,
oerdei in master yn de romantyk.
Lit him mar yn syn eigen rûnte,
ynkeard want hy sjocht no nearne nei,
mar earder krong syn eachopslach
troch alles hinne, klap nei klap
kriich hy werom, is net oars wend
as wês foar ynkear wach.
Oerdei sjocht hy it aldermeast,
it byld komt yn de skimer fan de geast.
* Jan Adam Kruseman (1804-1862)
Skilderij ‘Portret fan Adrianus Anthony Vinju’
** Orest Adamovitsj Kiprenski (1782-1836)
Skilderij ‘Portret fan dichter Zjoekovski’
april 11, 2019
fan Godfried Schalcken*
Sjoch jonge, nim fan pake oan,
do moatst net alles ta dy nimme,
want ien finger is foarearst genôch,
do hast wol trije yn de mûle,
dy’t sa grut wurdt tsjin jim heit, myn soan.
Jim heit hat fan myn hannen leard,
jawis, in klap hat him bedimme
as er obsternaat de doar tichtsmiet…
wa’t slacht, graaft foar himsels de kûle…
dat it wie soms op ’e kop ferkeard.
De hannen thús, sa wurdt men âld,
mar do meist se noch jierren brûke,
ek foar ’t klimmen yn de heechste beam,
’t ferlegen jonkje wurdt in fûle,
mar fal net, ast dea bist, rekkest kâld.
Sjoch jonge, nim fan pake oan,
lit net it libben oan dy lûke,
’t giet dan rap, bist samar oan de ein,
kom op, de fingers út ’e mûle…
’t liket as bist troch jim mem bedoarn.
* Godfried Schalcken (1643-1706)
Skilderij ‘Twa libbenstiden’