april 11, 2019
fan Godfried Schalcken*
Sjoch jonge, nim fan pake oan,
do moatst net alles ta dy nimme,
want ien finger is foarearst genôch,
do hast wol trije yn de mûle,
dy’t sa grut wurdt tsjin jim heit, myn soan.
Jim heit hat fan myn hannen leard,
jawis, in klap hat him bedimme
as er obsternaat de doar tichtsmiet…
wa’t slacht, graaft foar himsels de kûle…
dat it wie soms op ’e kop ferkeard.
De hannen thús, sa wurdt men âld,
mar do meist se noch jierren brûke,
ek foar ’t klimmen yn de heechste beam,
’t ferlegen jonkje wurdt in fûle,
mar fal net, ast dea bist, rekkest kâld.
Sjoch jonge, nim fan pake oan,
lit net it libben oan dy lûke,
’t giet dan rap, bist samar oan de ein,
kom op, de fingers út ’e mûle…
’t liket as bist troch jim mem bedoarn.
* Godfried Schalcken (1643-1706)
Skilderij ‘Twa libbenstiden’
april 4, 2019
fan Umberto Boccioni*
Gjin earme komt yn de arkade
ûnder bôgen withoeheech,
ferljochte troch sabeare stjerren,
dêr’t gjin himelstjer trochhinne komt,
de earme siket oare paden.
De riken kringe nei de ljochten
achter ’t glês fan it kafee
om boppe ’t razen út te hearren
wat besielet hoeren op ’e fûst,
de riken wringe har yn bochten.
Ut dy twa hoeren falt te kiezen:
dy of dy prostituee;
mei faasje wurdt mobilisearre,
wat dêrnei ta oarlochshichte komt,
gjin leger wol de striid ferlieze.
Gjin earme komt yn de arkade,
’t pilske drinkt er yn de kroech
en rint op hûs oan oer de kade.
* Umberto Boccioni (1882-1916)
Skilderij ‘Gefjocht yn de arkade’