mei 16, 2019
fan Pierre Bonnard*
It foel my daliks op:
de drokte yn de iere moarn
mei folk en ezelskarre;
dat byld krong troch yn ’t atelier
en sette my ta streekjen oan…
ik wie wer yn Parys bedarre.
Mei freon Vuillard hie ’k op
’en paad west nei it bûtenlân
foar frjemde ynspiraasje;
dy waaide oan fan oer de see,
liet weagen rôlje oer it strân
en soarge foar ferdivedaasje.
It foel my doe al op
dat wurkjen rekke út ’e toan,
ik hie ’t kreëarjen sparre
foar letter op it âlde stee…
de moarntiid yn Parys spriek oan,
ik koe my folút skeppend warre.
* Pierre Bonnard (1867-1947)
Skilderij ‘Moarntiid yn Parys’
mei 9, 2019
fan Marc Chagall*
It hurde libben op ’e ierde
koe ’k as doarpsgeaman krekt oan,
mei frouwehelp foar al ús bern
stie ik te meanen yn de miede.
It wie ús krús, dat fan de tsjerke
seagen wy earbiedich oan
as teken fan ús Leave Hear,
mar fan syn komst wie neat te merken.
De ko stie klear om mei te praten
oer de noeden fan de dei,
mei grutte eagen seagen wy
har sitten, frou en ko as maten.
Mar harkje, wat is hjir te rêden?
Snarelûd, it nimt my mei
nei boppen om it oars te sjen,
in flecht oer doarpen, krús en stêden.
* Marc Chagall (1887-1985)
Skilderij ‘Ik en it doarp’
Skilderij ‘De fiolist’