juni 13, 2019
fan James Ensor*
Memento mori yn it atelier,
wat docht de doar in oerke ticht
om foar de ezel te besinnen
oer wat oer in oerke komme kin,
sa kriget men in helder sicht.
De muorren binne foar it sicht al ree:
wat west hat bringe dy yn byld,
de ezelsbrechjes foar ’t werkennen
fan wat makke is mei fleurich sin,
om’t kreativiteit rom fielt.
De kontinue gong nei ’t âlde stee
hat stûke troch in stroffelkop
mei holle eagen, lange tosken;
op ’e ezel klom in kop mei sin…
dy hat gjin kin en ek gjin krop.
Sjedêr de skilder yn syn atelier,
finaal besibbe oan de dea,
foar ’t doek mei fongen bline mosken;
’t sicht feroaret wol, mar is te min
foar hoe’t it komt yn ’t deadegea.
* James Ensor (1860-1949)
Skilderij ‘It skilderjende bonkerak’
juni 6, 2019
fan Aert van der Neer*
It treft net inkeld earme skiters,
dy’t mei lijen har troch ’t libben slaan,
elk kriget yn ’t bestean syn diel
en rint troch ’t duvelsk lot gefaar,
ek hege miters.
Gjinien wist fan de earste flammen
bûten ’t hurdfjoer en ’t gewoane dwaan,
ynienen lôge ’t yn ’t kastiel
en fierder troch it hege dak,
elk stie ferlamme.
Mynhear pastoar begûn te bidden,
sloech in krús, rôp fjurrich oan de Geast
dat wetter út ’e himel kaam,
dan kriich de hear ek syn gerak…
de tsjerke siedde.
Wa’t rispe hie, wie faak de rike,
fan ’t gehiel kriich hy it aldermeast:
in hiele keppel tsjin ien laam;
jûn rûn it oars, ’t wie duvelsk raar
lykas ’t no like.
* Aert van der Neer (1603-1677)
Skilderij ‘Utslaande brân op in kastiel’
(detail)