september 12, 2019
fan James Ensor*
Hy hinget, hat de geast al jûn,
dy’t op it stekken rjochte wie,
sadat it bloed nei bûten spuite,
mis fansels, hy wist net wat er die…
no swaaie swabbers yn it rûn.
De bonkerakken út ’e hel
beklaaiden har mei blûs en rok
om mei de rôver te ferkearen,
’t is in kwestje fan in klap en flok,
de swaai slacht ien al suchtsjend del.
De rôver sjocht it koarjend oan,
hy is net wend oan ’t bloedleas spul,
de fjochters kinne nei him fluitsje,
no’t er hinget, is it flauwe kul,
mei syn potinsje is ’t bedoarn.
De skôgers komme derop ta,
de hellestriid lûkt eagen oan,
faaks kin it minskdom derfan leare:
dit bart hjoed mei him, mar oaremoarn
kin ik de strôte sletten ha.
* James Ensor (1860-1949)
Skilderij ‘Bonkerakken meitsje spul
om ien dy’t ophongen is’
september 5, 2019
fan Ivan Shishkin*
De stilte rûzet tusken stammen
op Valaam, in eilân yn de mar,
ek eilân yn it lânskip fan de Rus,
gjin fjoer is hjir ûntflamme.
Allinnich fjoer fan ynspiraasje
as de keunstner nimt dit gea foar kar;
de ranke stammen komme op it doek,
út rûgens riist de graasje.
In kreakjen brekt troch alles hinne,
’t stille rûzjen rekket yn de war,
de bjirkestammen krije skok nei skok,
it skot komt nei it rinnen.
De keunstner moetet dêr de jager,
tusken harren is ferskil yn kar;
as stamke komt de jager ek op ’t doek,
Valaam wurdt traach, noch trager…
…oant it hiele lânskip stiet deastil
en ûnder ’t byld stiet keunstners namme.
* Ivan Shishkin (1832-1898)
Skilderij ‘Lânskip mei jager. Eilân Valaam’