oktober 3, 2019
fan Odilon Redon*
Op ’e siik nei Odysseus
hat de sykloop al oeral socht
mei ’t doel him op te fretten,
einliks hat er skjin syn nocht
om ieneachich troch te setten.
Dêrfoar is er ek in reus,
oars as it lytse minskebern,
dat rint mei rappe stappen,
kin fan wurgens amper sjen,
leit poerneaken lucht te happen.
Reus sykloop skuort in grut each
as hy it kreaze lichem sjocht,
dêr kin Zeus net oan tippe;
einlings hat de reus wer nocht,
slikket toarstich oer de lippen.
* Odilon Redon (1840-1916)
Skilderij ‘De sykloop’
september 19, 2019
fan Paul Cézanne*
Hy hat de put derút,
syn hiele libben wie ’t in wrotten
fan de iere moarn oant lette jûn,
de stôk fertelt wat fan de rêch:
ûnder rjocht en boppe krom,
hy hâldt it net sa lang op fuotten.
De hannen freegje om
lang sterk te bliuwen, like sûn
as earder ’t fee en no syn katten.
Hy kaam út tsjerke wei,
hat harke nei de Bibelwurden,
dêr’t net mei te spotten falt, want bûn
bliuwt men oan Adams kromme rêch:
wrotte moast er foar syn brea,
’t bestean wie nei de fal ferhurde.
De hannen yn de bea,
de sûnden binne hjoed ferjûn,
moarn falle grif wer hurde wurden.
* Paul Cézanne (1838-1906)
Skilderij ‘Sittende boer’
Skilderij ‘Sittende boer mei hoed’