februari 13, 2020
fan Pierre Bonnard*
De strjitten ljochtsje no al op,
it plein ropt sliepers wekker,
dy’t de sliep noch yn de eagen ha…
’t wurdt mei de oeren gekker.
De sinne is noch lang net op
as ’t folk begjint te rinnen,
roppend giet it op ’e drokte ta…
wêr moat dit drafkjend hinne?
De kleuren ljochtsje helder op,
begjinne ek te rinnen,
trochinoar, sa wol Parys it ha,
sjedêr de reade sinne!
De karre stekt der goar by ôf,
de ezel, ek net better,
set de poaten skrep, begjint foar twa,
’t wurdt mei it klappen letter.
* Pierre Bonnard (1867-1947)
Skilderij ‘Moarntiid yn Parys’
februari 6, 2020
fan George Caleb Bingham*
De kat rûkt noch it fleis,
de rook dy’t fan de hûden komt
fan bizons troch ien skot al rekke…
hy is mei syn bazen ûnderweis.
In rôt kin hy wol oan,
hoewol’t er leaver mûzen mei,
dy’t minder fier as bizons trekke…
him foldocht it sittend farren skoan.
Syn bazen ha de put
derút, ’t wie bannich nei in dei
fan hanneljen mei grutte bekken…
flokke, mar ek swarre hat dan nut.
No nimt de stream har mei
op wei nei hoe’t it fierder komt,
se kinne hjoed de tiid wol rekke…
’t waar op de Missouri is dernei.
De kat sit stil foarop
te sjen; wat mei glydt wat er net
begrypt, is wol te brekken
mei syn poat en fuort is dan de kop.
* George Caleb Bingham (1811-1879)
Skilderij ‘Pelshannelers litte
har driuwe op de Missouri’