maart 19, 2020
fan William Turner*
’t Is stil, de seilen hingje slop,
de see leit as in spegel
yn de iere nacht…
de werklikheid komt op ’e kop.
It skip leit al in oere stil
foar anker, tsjin de regel
fan de feart giet troch…
foar David wie ’t syn lêste wil.
Sir David Wilkie, dy’t ferstoar
op see, gie troch foar keunstner,
naam de styl yn acht,
dêr wie er wichtich skilder foar.
Gibraltar baait yn ’t felle ljocht,
de werklikheid fan ’t libben
giet mei gong nachts troch…
wa hat oan David Wilkie tocht?
De reek lûkt stadich nei it lân,
it fjoer glydt oer it wetter,
dat beweecht, want sjoch…
de bier stiet foar it each yn brân.
* William Turner (1775-1851)
Skilderij ‘Frede… begraffenis op see’
maart 12, 2020
fan Frans van Mieris*
Hy hie syn hoed by mem op skurte lein,
wol hoeden mei de fearren oer har earm,
har hân lei om syn fingers hinne
nêst it boek dêr’t hy út lêzen hie,
hy woe ’t noch folle better kinne.
Mem hie har each mei niget op him slein,
har soantsje dy’t al ier wat lêze koe
en stribbe nei noch folle better;
’t stûke mei’t er yn betizing wie
troch wa… en ek in frjemde letter.
It wie gjin frjemde prater dy’t wat sein
hie mei in glimke dat it better koe,
hy soe as man har taak oernimme,
wat ferbriek wêr’t sy as mem foar gie:
tegearre nei de hichte klimme.
* Frans van Mieris (1635-1681)
Skilderij ‘It ûnderwizen fan in bern’