november 21, 2025
fan Vincent van Gogh*
Stek it mar de hichte yn,
want wurch wurdt net in earm
fan hâlden sûnder kearen,
elkenien moat wol skerp sjen
nei giele boeken en dy iene roas,
in rykdom tusken fjouwer hannen,
lykwols stoar hy earm.
Wa stekt him de gek noch oan,
de skilder mei de tint
dêr’t minsken hjoed oer beare,
massa’s wolle dêrnei sjen,
ek nei dy boeken en de giele roas,
in rykdom tusken fjouwer hannen,
mar hy kriich gjin sint.
Gek is hy mei ’t skilderij,
probleem wie net it jild,
dat kaam knap foar de hearen,
sûnder op in sint te sjen
beseach hy steapels boeken en dy roas,
syn rykdom joech him dy yn hannen,
mar hy foel yn ’t fjild.
* Vincent van Gogh (1853-1890)
Skilderij ‘Giele boeken en in giele roas’
september 10, 2025
fan Francisco de Goya*
Sy wie noch jong, har rêch wie rjocht
om oeral sjen te litten
dat har stal der wêze mocht.
Sy wie al âld, har rêch wie krom
fan wat de jierren brochten,
mar wat joech in oar dêrom?
Har stôk wie rjocht, sy folge ’t spoar
fan har bedoarne dochter,
dy’t oan mem joech gjin gehoar.
Sy koe net mear, wie dea-oanein
en stoar, wie gau fergetten,
oer har mem waard neat mear sein.
It wie har mem, de stôk bleau oer
om oan har nei te litten,
’t wie har lot ek op ’en doer.
* Francisco de Goya (1746-1828)
Yllustraasje ‘Mei God har ferjaan, it wie har mem’
Print 16 út ’e searje ‘Los Caprichos’