Archive for the Jereims category

Wij hebben schone handen
waaraan geen slijmsliert kleeft,
maar toch, als er een bultrug sneeft,
dan voelt men dat als stranden.

Wij komen snel in actie
wanneer het dier nog leeft;
omdat een ieder om hem geeft,
wordt ingezet de tractie.

Maar zij, ’t valt niet te rijmen
met onze strandmoraal,
verwerkt tot nationaal verhaal,
beginnen al te vlijmen.

Na ’t heftig harpoeneren
ging ’t beest de hoogte in,
er zat nog leven in één vin,
voor ons niet te verteren.

Want wij, ’t valt ons te prijzen,
zijn voor een zachte dood,
een spuit al moest het in het groot,
een ieder op zijn wijze.

* Schilderij ‘Whale hunter’ 

Als vissen kunnen vliegen,
de koe draagt een geschubde huid,
een vrouw staat in een verenkleed,
wie is het die de evolutie stuit?
Wat onderging, kan niet bedriegen.

Zij zijn laat opgenomen
in ’t rood, daardoor geobsedeerd,
want hemelhoog en bodembreed
heeft dit verschijnsel zich tot hen gekeerd:
‘Ga op in aardse toekomstdromen.’

Zij avonddroomt van vluchten,
maar lager liefst dan Ikaros,
– ontdeed de zon hem niet van ’t kleed?
De weke was liet alle veren los,
haar toekomstvlucht gaat zonder zuchten.

* Schilderij ‘The big red’