Archive for the Jereims category

Hij is in brons gegoten,
glimt, maar glimlacht niet,
alsof hij al de toekomst ziet,
waarin voortdurend wordt geschoten.

Hij woonde in het zuiden,
was een man van stand,
zag naar zaken met verstand,
kon die van alle kanten duiden.

De streek in ’t verre noorden
zag hij in ’t verschiet
als oorzaak van geweld; een lied
van negers dat in tranen smoorde.

Zijn blik zag landgenoten
in een fel gevecht,
dat schoot in flarden wat was recht,
zo werd veel eigen bloed vergoten.

Zijn ogen staan naar binnen,
slaan nog eenmaal acht
op ’t lijden van het nageslacht;
in brons gegoten zijn zijn zinnen.

* Charles Cordier (1827-1905)
Bronzen beeld ‘Neger uit Soedan’

Laat die jongen kind nog wezen,
zet hem er niet tussen in,
hij heeft in groot zijn nog geen zin,
nog minder in een soera lezen.

Laat die jongen naakt nog wezen,
kleed hem niet in blauw of rood,
hij geeft zich van nature bloot,
dus Allah zij om hem geprezen.

Geef die jongen nog geen tulband
of een helm, die is te groot,
hij is voor kogels als de dood,
zijn lijf is veel te klein voor rul zand.

Stop geen wapen in zijn handen
of een zwaard, want wie onthoofdt,
is – nog zo jong – geen maagd beloofd,
of moet hij – kind nog – eeuwig branden?

Trek die jongen aan zijn armen,
laat hem wezen wie hij is
of heeft de Koran het dan mis
dat Allah schenkt om hem erbarmen?

* Jean-Joseph Benjamin Constant (1845-1902)
Schilderij ‘Zittende Arabieren’