Archive for the Jereims category

De vlakte trilt vanwege hitte,
kent geen wegen naar de oceaan
om in de branding af te koelen,
warme golven stuiven aan,
de ligplaats zal eronder spoelen.

Wie kent zijn onverdiende lijden
tijdens ’t zwoegen in de karavaan,
zijn laatste vracht in late uren,
nauwelijk kon hij nog staan,
de ligplaats leek hem te bevrijden.

Hoe vaak zal nog een rij oplichten
in het samenspel van zon en zand,
maar zelden op zijn laatste route;
als van golven op het strand,
zijn graf, krijgt hij de warme groeten.

* Gustave Guillaumet (1840-1887)
Schilderij ‘De Sahara’

Dwaalt nog de geest hier rond
van Sodom en Gomorra,
’t ultieme kwaad op grond
van onder huid en gordel?

Of bleef de engel staan
om vuren te ontsteken
met als getuigen maan
en kamp om op te breken?

Of is het God die ziet
hoe ’t verder is gelopen?
Veel leven is er niet,
de dood kwam aangeslopen.

Toch is de zee niet slecht:
met honderd mineralen
wordt men eraan gehecht,
de huid kent de verhalen.

En rijst het morgenlicht,
dan gespt men aan de gordel…
wie heeft dan nog het zicht
op Sodom en Gomorra?

* Léon Belly (1827-1877)
Schilderij ‘De Dode Zee’