Archive for the Jereims category

Hem was zijn manlijkheid ontnomen
voor de dienst als haremslaaf,
opdat geen vrouw hem aan zou raken,
zo was hij voor zijn meester braaf,
geen sprake van een avond staken.

Maar was het middernacht geworden,
dan riep hem het dakterras
om zijn gemis te compenseren;
wat hij niet in de sterren las,
kon in de droom met hem verkeren.

De Turkse pijpkop liet hij roken,
wat zijn eigen kop niet kon,
om wat hij miste te verbeelden;
terwijl de nacht aan diepte won,
steeg uit het oppervlak de weelde.

Het was de vrouw die naar hem flirte,
dansend verder dan de kop
om met de cherub te verkeren;
hij stak het bloedmes naar hem op…
kon hij zich liggend nog verweren?

* Jean Lecomte du Nouÿ (1842-1923)
Schilderij ‘De eunuchendroom’

Hij heeft zijn mantel aangetrokken
als perspectief van ’t hemelsblauw,
waarnaar zijn geest, nog nauw, verlangt,
hij heeft zich aan zijn taak onttrokken.

Het kleurig kleed geeft de motieven
voor ’t klimmen naar een hoger sfeer,
hij inhaleert terwijl hij hangt,
zijn geest verruimt, raakt zonder grieven.

Nog één keer en hij is vertrokken,
de spieren slap, licht als een veer
laat hij zich op een windvlaag gaan,
door naakte schonen aangetrokken.

Zij komen naar hem aangedreven,
onttrokken aan de haremtrouw,
betrokken bij zijn geest en lijf
totdat zijn leden hevig beven.

* Fabio Fabbi (1861-1946)
Schilderij ‘De droom’