maart 19, 2024
van Theodor Kittelsen*
Zijn dromen kwamen dichterbij
het beeld dat hij voor ogen had
om later in te wonen:
welkom ieder voor een leven vrij
van het gewone.
Toen later kwam, ging hij alleen
met beelden van zijn droom op pad,
het waren zijn iconen,
op zijn pad ging hij van steen tot steen,
geen gouden tronen.
Toch voerden stenen hem omhoog,
zo kreeg hij op zijn beelden vat
en ook op hoge tonen;
door ’t gehoor viel op ’t paleis zijn oog,
waar hij kon wonen.
Hoewel het goud uitbundig blonk
en Soria Maria had
veel meer dan het gewone,
was ’t de verte waar zijn droom in zonk,
niets om te tonen.
* Theodor Kittelsen (1857-1914)
Schilderij ‘Ver, ver weg glinsterde
Soria Maria Palace als goud’
maart 13, 2024
van Joaquin Sorolla*
Bescherming geeft de parasol
als beeld van moeder boven ’t hoofd,
dat weten laat: het is ondiep
en bovendien beleef je lol.
Zijn hoofd weet meer dan het gevoel,
dat huivert voor wat is beloofd
en voor de golf: het wordt te diep
en onder water voelt het koel.
De zon komt met een blij bericht,
dat enigszins zijn angstkoorts dooft:
ik leg een lichtpad voor je aan
en geef je op de golven zicht.
Het spel van vriendjes komt in ’t licht
van wat hem eerder is beloofd:
de lol waarvoor hij wel wil gaan,
daarmee verlicht hij zijn gewicht.
* Joaquin Sorolla (1863-1929)
Schilderij ‘Lichtbeeld’