november 21, 2023
van Winslow Homer *
Met aan zijn voeten het gereedschap,
ver daaronder ligt zes dagen werk,
laat hij zijn ogen over ’t landschap gaan,
hij voelt zich sterk.
Hij weet zijn rug op tijd te rechten
voordat die hem lastig weten laat
dat hij niet uren hakkend door kan gaan,
hij spaart zijn maat.
Zo wisselt hij zijn gaan en staan af,
gaat met nieuwe krachten aan het werk
en staat verwonderd over wat er groeit
aan beuk en berk.
Toch hakt hij elke dag zes bomen
zonder dat hij er een traan om laat,
de dood hakt eenmaal om wie is gegroeid,
hij volgt die daad.
* Winslow Homer (1936-1910)
Schilderij ‘De houthakker’
november 14, 2023
van Winslow Homer*
Terwijl de hemel het laat weten,
hoge golven overgaan in schuim,
het strand het water niet kan keren,
eb nog op zich wachten laat,
is niemand van voorheen vergeten.
De zee had na de storm gezwegen,
niet teruggegeven wat hij nam,
het schuim had lang op ’t strand gelegen,
eb en vloed vervolgden weer
het gaan en komen, heel gedegen.
Er wordt geroepen, ook gewezen,
maar het schuim beperkt het verre zicht,
terwijl de hemel slechts laat weten
dat er volgt een hoogtepunt,
zodat het noodsein wordt gehesen.
Er is gekozen voor het zwijgen,
wat er op dit ogenblik toe doet,
het is geen doen om uit te varen,
voor een vrouw blijft over dat
de zee en nood niet verder stijgen.
* Winslow Homer (1836-1910)
Schilderij ‘Gevaarlijke zee’