september 10, 2024
van Evelyn de Morgan*
Zij heeft juwelen voor de sier
en menig boek om in te lezen,
een kanarie voor de zang,
haar vader als de patriarch,
die weet voor haar hoe zij moet wezen:
ingekeerd.
Haar vogel zingt het hoogste lied,
hoewel gekooid, is hij blijmoedig,
als kanarie levenslang,
zij ziet zichzelf als moederlijk,
als dochter is zij steeds deemoedig,
wel gekeerd.
Het buitenleven is niet hier,
waar haar juwelen matig blinken,
de kanarie zingt de zang
van vader als de patriarch,
van wie de woorden dwingend klinken:
omgekeerd!
* Evelyn de Morgan (1855-1919)
Schilderij ‘De vergulde kooi’
oktober 8, 2024
oktober 1, 2024