oktober 5, 2019
fan Giuseppe Franchi*
Bestjoere is gjin lichte taak,
mar de gemeente kin net sûnder
bestjoerders dy’t dat kinne,
dêrom is ’t in goede saak
dat sy har dêrop djip besinne.
In foarman jout goed ûnderrjocht,
hy libbet sober en bysûnder
ynskiklik, evenredich,
earber, nochter en oprjocht,
hy is ’t yn dwaan en litten sedich.
Dat giet ek foar diakens op,
foar foarlju dogge sy net ûnder,
sy ha in skjin gewisse,
rinne net mei in heech krop
en kinne foar in oar wat misse.
Foar beide jildt in goed bestjoer
oer eigen frou en bern, foar wûnder,
jawis, dat moat dochs kinne?
Froulju geane op ’e toer
fan trou, ’t moat dêr úteinlik hinne.
* Giuseppe Franchi (1565-1628)
Skilderij ‘Paulus’
oktober 2, 2019
fan ûnbekend*
Do hast fan my it boadskip krigen
oer de lospriis fan ús Hear,
dat wy beholden wurde,
dêrmei bist noch net klear,
it komt ek oan op dwaan en bidde.
In man sil net mei rúzje drige,
hat gjin grime as er bidt,
hy moat syn hannen heevje
en witte hoe’t it sit
mei ’t eigen suver dwaan en litten.
In frou bliuwt dimmen, mei net stige
boppe manlju út, sy heart
allinnich ta te harkjen;
har gouden sier bedjert
it bidden, froulju kinne ’t witte.
Mar Paulus, beide binne skepen
as lykweardich op elk mêd;
de man kin it net litte
de frou te hearren rêd
mei ’t wurd en fierder… lit mar sitte.
* Yllustraasje ‘Frou mei sieraden’
Part fan it Fausta-fresko yn Trier