juni 19, 2021
fan ûnbekend*
Jesaja
Wa’t wol en wa’t net doocht,
is oan it dwaan en litten
maklik ôf te lêzen:
de dogeneat doocht net,
de ealman mei der wêze.
De dogeneat syn hert
briedt oer it dwaan en litten,
lit de earme rinne
mei honger yn de hals,
wa’t toarst hat, stjoert er hinne.
Dy smjunt betinkt in plan
om lytse lju te bringen
yn it djipste lijen,
begjinnend mei falsk praat…
wa kin syn rjocht noch krije?
De ealman is der foar
de earmen dêr te bringen
wêr’t har rjochten binne:
genôch om te bestean,
dat sy oplibje kinne.
* Yllustraasje ‘Dogeneat’
juni 16, 2021
fan Arent de Gelder*
Jesaja
Der komt in tiid fan in regear
fan kening en bestjoerders
dat it rjocht yn acht nimt foar it folk,
de takomst ljochtet klear.
Dan jout de kening foar it folk
beskutting yn it stoarmjen,
biedt in skûlplak foar de stjalprein oan,
dy’t foarmet kolk nei kolk.
De foarst is as in wetterloop
dy’t rint troch toarre oarden,
as in mânske rots foar ’t koele skaad,
nei wanhoop is der hoop.
De eagen sille dan skerp sjen,
de earen binne iepen,
wa’t problemen hat yn it petear,
foar him giet neat ferlern.
* Arent de Gelder (1645-1727)
Skilderij ‘Kening David’