november 10, 2021
fan ûnbekend
Jesaja
Ik wit it, ja Ik wit it, want Ik sjoch
datst no noch yn de boeiens sitst
fan him dy’t dy derûnder hâldt,
Ik wit datsto net better witst.
Ik freegje dy wêrom bisto no bang
foar him dy’t ommers stjerre sil,
in minske dy’t ferwilet as
it gers, in ein komt oan syn wil.
Bisto fergetten wa’t dy makke hat,
de himel spande Ik earst út
en lei de fûneminten fan
de ierde neffens myn beslút.
Ik bin it, ja Ik bin it dy’t dy treast,
dy’t ek de weagen brûzje lit,
sa ha ’k myn brûzjend Wurd dy jûn,
do witst dat Ik dy nea ferjit.
Yllustraasje ‘Weagen’
november 6, 2021
fan ûnbekend*
Jesaja
Mei ik de Heare freegje
om sjen te litten dat syn krêft
weromkomt by syn folk
om dat dan te ferheegjen?
Oerein komt dan de Heare
as yn de dagen fan alear,
syn earm lit sjen de krêft
om meunsters macht te kearen.
Jo koene stikken houwe
de meunsters fan de wylde see
en stieken dea de draak
dy’t drige mei syn klauwen.
Hoe’t Jo de see drûch leine,
dat wie in teken fan jo macht
en likegoed de wei
dêrtroch, foar’t folk in seine.
Der komt in ein oan ’t lijen,
wa’t frijkocht wurdt, kin dan werom,
it folk beklimt de Sion
fol freugde nei lang swijen.
Yllustraasje ‘Seemeunster’