mei 21, 2022
fan ûnbekend*
Jeremia
Blaas op ’e hoarn as need-sinjaal
en sykje, folk fan Benjamin, ûntwyk,
want út it noarden weaget ûnheil
oan, in leger mei in frjemde taal:
‘Rop no de oarloch tsjin har út,
oerein, gean fan ’e middei derop ôf,
ús winkt yn ’t suden rike bút.’
‘Wol spitich dat de dei is yn
it neigean, sjoch, de skaden wurde lang,
bút sjocht men skerp by sinneskyn.’
‘Hawar, wy geane der fannacht
op ôf en rûgje harren stinzen út,
sa binne wy nei bút op jacht.’
De Heare jout de fijân rie:
‘Ik sis jim, kapje alle beammen om,
smyt tsjin Jeruzalem in wâl op,
want it oardiel komt nei minne die.’
‘Nim oan wat Ik dy hjitten ha,
ferset dy dêrtsjin net, Jeruzalem,
oars bliuwst as lege púnheap achter…
dat ûnheil wolst dochs net op ta?’
Tegel ‘Hoarnblazer’
mei 18, 2022
fan ûnbekend*
Jeremia
Profeet, sis tsjin it dwaze folk:
‘Wa hat de see de grins oanjûn,
it sân opsmiten om te kearen
de bolderjende weagen,
dat it feilich wennet op syn grûn.’
Dit folk hat in opstannich hert,
hat God de Hear gjin eare jûn,
dy’t wetter jout op drûge ikkers,
Hy lit it ier en letter
reine, dat de frucht riist út ’e grûn.
Ferkearden binne ûnder ’t folk
as fûgelfangers op ’e loer
om minsken yn har net te fangen,
sy hawwe harren huzen
fol mei rôfguod, ’t rint mei rykdom oer.
It is ferskriklik hoe’t it giet
mei prysters fol fan eigen dwaan
en litten, lykas mei profeten
dy’t falsk har bêste boadskip
bringe, ’t folk ferkeart sa yn de waan.
* Foto ‘Rein’