Ingels mei tsjillen

fan ûnbekend*
Ezechiël

As minskesoan stie ’k by de timpel,
seach de ingels ûnder it ferwulft,
dêrboppe riisde op in troan
mei Gods hearlikheid as wolk
dy’t daliks dreau de foarhôf yn,
ik seach dit alles swijend oan.

Mar doe’t ik opseach, wie ’t net alles:
fjouwer ingels hiene elk in tsjil,
dêr’t noch in lytser tsjil yn siet;
elkenien hie in gesicht
fan ingel, minske, liuw en earn,
ik seach dêrnei en hold my stil.

Doe waard ik kjel, want út ’e timpel
fleach Gods hearlikheid ynienen fuort,
de ingels wjukken mei de Hear,
folge troch de tsjillen yn
de draai, ’k seach ek in minskehân,
nei dizze bylden kaam neat mear.

Yllustraasje ‘Fjouwer ingels mei tsjillen’