Heksebern

fan ûnbekend*
Jesaja

Wol harkje, jimme heksebern,
dy’t de mûle altyd iepen ha,
in oar de gek oanstekke
mei de tonge fier derút,
fan geilens stekke jimme ta.

Jim offerje by heech en leech
op glêde stiennen sels de bern,
ha dêr in byld by setten
fan de Moloch, bern as bút
woe ’t ôfgodsbyld fan jimme sjen.

Jim ûnhuer dwaan, faak sûnder ein,
makke dat jim waarden dea-oanein,
dochs binne jim wer kommen
op ferhaal, alhiel gelyk
oan earst, mar waard de wierheid sein?

Foar nimmen wiene jimme bang,
ek al sloech bedroch foar master op;
om’t jim net nei My harken,
wurdt jim ûnrjocht iepenbier,
in ein komt oan de rauwe rop.

* Yllustraasje ‘Berne-offer oan de Moloch’