Sy woe har net bekleie,
hie it goed mei jûns lang baaie,
oars wie der gjin fertier,
’t fersette sa har sin,
de tiden wiene swier.

Batsjêba koe ’t net snappe,
mar ’t wie wier: it bad út stappe
en rap nei it paleis,
gjin noed, want sy wie skjin,
net tiden ûnderweis.

De kening woe har sprekke,
lei de hân har yn de nekke,
it gie wol wat te fier,
mar ’t wie nei kenings sin
en sy waard letter swier.

* Rembrandt (1606-1669)
Skilderij ‘Batsjêba yn bad’

** Francesco Salviati (1443-1478)
Skilderij ‘Batsjêba giet nei David’