Gjin grutter foarst as Alexander,
de ein wie dêrfan wei,
syn legers teagen oer de ierde,
loeken reade spoaren mei,
de folken moasten bliede.

Heechmoedich waard de grutte kening
as hearsker oer in ryk
dat grinsleas lei oer hiel de ierde;
de Griken hiene grut gelyk:
de folken moasten bliede.

Gjin swakker man as Alexander,
syn wei rûn nei de ein,
dus moast er fan de ierde skiede;
troch de eigen lea ferslein,
moast hy syn macht ferspriede.

Byld ‘Alexander de Grutte’