Posted by admin

‘De keunstbarbaren ha besletten:
skilderijen fan Manet
ferbean yn de Salon!
Mar ik beskuldigje har wetten
fan in skildersmoard, sa net
dus, Edouard myn man!’

Ik ha my portrettearre
sa’t ik tink dat ‘k bin,
in skilder min wurdearre,
mar foar himsels net min;
lykas Zola my witte
liet, it Louvre is
foar dy, silst Kening hjitte,
libjend, dat is wis,
ik Edouard Manet!

* Edouard Manet (1832-1883)
hat neffens syn kollega Renoir
in foarbyld west foar de
ympressionisten, mar waard troch
de kritisy net wurdearre.
Se karakterisearren syn skilderijen
as flekkekeunst.
Skriuwer en freon Emile Zola
naam it foar him op.

It grutte krûpt faak nei de râne,
docht yn ’t swart syn frettend wurk
en wat ynklauwerich telâne
komt, ferlytset ûnder ’t swurk.

It wyt besiket te ûntkommen,
want it bloed krûpt wêr’t it sa
net hinne wol, hoe sil it kromme
lykwols op it rjochte ta?

It draait geduerich yn de rûnte,
gjin ferwin op grutter lea,
mar wol ferlytset al it bûnte
oant it útkomt yn de dea.

* M.C. Escher, wie in master
yn grafyske oergongen fan
foarmen en kleuren.