Posted by admin

Zij stonden samen op ’t balkon
en zagen onder hen het hof
waar vogels musiceerden
bij het zingen van de zon:
de serafijnen alle lof.

Geïnspireerd door de muziek
en zang formeerden zij ’t orkest
en daalden langs de treden,
in hun eenvoud toch ludiek,
’t harmonisch ruisen deed de rest.

Hun instrumenten stemden in
met achttien vogels en de zon
terwijl de duiven koerden
over vrede die begon
bij ’t spel van elke hartsvriendin.

Zij, ingekeerd op het balkon,
verhief zich boven ’t hoenderhof
waar vogels kwinkeleerden;
pauwetrots, zichzelf tot bron,
spoot zij haar fijne, zere stof.

* Edward Burne-Jones (1833-1898),
geboren in Engeland, geïnspireerd door Italië,
was een van de belangrijkste vertegenwoordigers
van de prerafaëlitische beweging.

** Edgar Maxence (1871-1954)
was een Franse schilder, die de symbolistische
thema’s populariseerde.

Ridder was hij en nog jong,
vol moed om strijd te voeren
in ’t gezichtsveld van een vrouw:
hij moest het doen met blik en tong
en zou zijn zwaard wat later roeren.

Jonkvrouw was zij, elegant
van wandel en gebaren,
met het zicht op ’t riddervolk;
zij reikte één haar hart en hand,
de ridder met nog wilde haren.

Samen met alleen de zon
om hun geluk te delen
ging het naar de spiegelbron.

Hand in hand, zo stonden zij
gebogen boven ’t water,
van hun prille liefde tolk;
een rijpe appel kwam voorbij,
maar vruchten waren iets voor later.

Onheilspellend kwam de zon
met ogen tussen beide,
spiedend in hun diepste bron.

* Edward Burne-Jones (1833-1898)
maakte vier reizen naar Italië,
waar hij de Renaissance-schilders
bestudeerde, die zijn voorbeeld werden.