Mei de tiid mei

fan Peter J. Sterkenburg*

De seilen hingje slop,
hast is de gong derút…
wa kin de takomst keare?
De stoomfluit ropt al op
ta aksje nei in fêst beslút…
de tiid sil it wol leare?

De tiid hâldt grif gjin skoft,
it minskdom moat wol mei
en wurdt út hjoed wei lutsen;
de stoom sjit yn de loft
en fluitsjend fynt it skip syn draai…
de seilen binne strutsen.

De takomst leit yn mist
en dize foar wa’t seit:
‘De tiid sil it wol leare.’
Wa’t koers hâldt, ropt: ‘Dit is ’t!’
Ut hokker streek de wyn ek waait,
de gong is net te kearen.

* Peter J. Sterkenburg (1955-2000)
Skilderij ‘Tsjalk ‘De Tijd Zal Het Leren’’
Skilderij ‘Harns yn de mist’