Heit seit: ‘Wurd gjin hûn
dy’t harket nei syn baas,
mar lês hjoed wurd nei wurd,
dy foarmje sa in sin,
fan lyts oant grut hat nut
en wit, de ierde draait yn ’t rûn.’

Hy tinkt: lit se mar
en set de fear rjochtop,
slacht beide boeken ticht,
omdat er ’t sels wol kin:
de eigen top jout sicht
op yn it rûn, dit is syn kar.

* Jean-Baptiste Siméon Chardin (1699-1779)
Skilderij ‘Jonge mei top’