Syn mem hat him it leafste kreas,
de skieding yn de midden,
beide siden sûnder lûs,
in skjinne skoech, gjin smoarge lears
en flokke past net yn de hûs,
mar wol op knibbels bidde.

Op knibbels hat hy leafst syn hûn,
al kin dy wolris stjonke,
mar syn hier is wyt as snie,
al hat er yn de smoargens rûn
en dolt syn baaske nei in flie…
as kapitaal in bonke.

* Gerard ter Borch (1617-1681)
Skilderij ‘Jonge flieët syn hûn’