Dit koe Twellingea wol wêze
of oars Earnewâld of Grou,
gjin skip kin dat fertelle,
swijend sitte man en frou
en oan de iepen kroech
is ’t ek net ôf te lêzen.

’t Sigentsje lit skûten driuwe
nei de wedstriid op it wiet,
wylst ien syn priis al telle
kin: as earste oer de miet;
se ha noch foar de boech
it feest om nei te bliuwen.

’t Slepen mei de folle fetten
is gjin muoite mei it sicht
op ‘lit ús jûn net telle,
folle net genôch, ús plicht
is spiel mar troch wat droech
wurdt, dan de geit fersette’.

* Eise Aetes Ruytenbach (1656-1692)
wie glêsskilder yn Snits.