Hij en de geiten vallen in het niet
bij zelfs wat werd tot een ruïne
van het godenhuis van Baalbek;
wie weet wat hij nu ziet,
verklaar hem niet voor gek,
het visioen is geen routine.

Zijn blik zet recht wat was eens steunpilaar
en laat vervallen muren rijzen
voor wie achterlaat het grof geweld
van elk extreem gevaar;
omdat het leven telt,
valt zijn vooruitzicht hoog te prijzen.

Zijn restauratie is slechts het begin,
want inspiratie leidt tot verder
bouwen aan de tempel van één recht
voor allen in de zin
dat elk de waarheid zegt,
gekleurd als schapen met één herder.

* Gustave Bauernfeind (1848-1904)
Schilderij ‘De ruïnes van de tempel van Baalbek’