Hy hie it op ‘e tombe sjoen
en wist wat him te wachtsjen stie,
want doe’t er linich en noch sûn
wie, kaam er daliks ta de die.

Sa seach er him wer op ‘e Nyl
mei beide fuotten op ‘e boat
op fûgeljacht as nekrofyl,
omdat er fan dy liken hold.

Mar doe’t er sels op stjerren lei,
seach hy gjin inkeld lyk mear oan,
mar wol de tombe, dy’t him sei:
‘Sa siik as hjoed, sa sûn bist moarn.’

Hy seach it yn in fisioen,
yn ’t libben al of oan it krús:
it wie it hiele minskdom jûn,
Hy kaam mei alle oaren thús.

* Tombe fan Nebamun:
‘En dit is wat ik nei de dea doch’

** Tintoretto (1518-1594)
Skilderij ‘It paradys’