Hy hie geniete fan de sinneblom
yn Frankryk, fan de tinten
dy’t de himel jout;
kom dêr yn ’t noarden mar ris om
mei klinten noch fan seadden boud.

Mar doe’t er troch de giele fjilden rûn,
troch ’t libben swier ferwûne,
mei de hel fertroud,
seach hy de sinne op ‘e grûn,
de strielen bûgd as yn de rou.

Noch ien kear kaam it langstme yn him op
nei ’t noarden mei de grauwe
streken fan de bou
dêr’t bodde waard mei bûgde kop:
ferwylge blommen, boer en frou.

* Vincent van Gogh (1853-1890)
Skilderij ‘Stillibben mei sinneblommen’
Skilderij ‘Boeren dy’t jirpels sette’