Wol sjen nei ’t keizerlike skouspul,
heit en soan heech op ‘e wein,
in ingel mei de kroanen,
want se ha de Joad ferslein.

Wol harkje nei triomfferhalen,
’t brânen fan Jeruzalem,
hoe’t stoaren timpeltoanen,
’t gûlen fan de bern om mem.

Wol sjen nei fjouwer bûnte hynders,
Rome docht foar minder net,
in tsjinner mei de kanne,
oarlochsbút nei keizers wet.

Wol hearre nei it lûd fan ieuwen,
Israel, dyn God is ien,
fersillest oer de lannen,
wit do bist troch Him ûntstien.

Wol witte hoe’t diaspora doe
rûn nei ’t konsintraasjekamp,
de klimaks fan it lijen,
’t joadske paad fan ramp op ramp.

Wol tinke oan de eigen dagen,
dat it komt op ’t selde del:
triomftocht fan it frije
Palestina… Israel.

Giulio Romano (sirka 1499-1546)
learde it fak fan Rafael.
Hy wie behalve skilder ek arsjitekt.
It skilderij ‘Triomf fan Vespasianus’
is basearre op ‘e oerwinning fan de
Romeinen op ‘e Joaden yn it jier 70.