Wat is de see oars as de romte
dêr’t matearje weaget en op fart
en ’t skipsfolk fjochtet foar syn part
de dagen troch, foarby de kromte.

Dat is de driuw nei wer dy fierte
yn ferwachting fan it aventoer
en giet de berte hookstrooks oer,
dan kin dat folk it dochs net litte.

Sa lit de geast op see har bine
oan matearje dy’t gjin grinzen ken
en as der berne wurdt in bern,
dan bliuwt dat bûn oan syn ferline.

Dus dichtet Jan van de Cappelle
stimmich ’t seegemoed op stoffen doek;
de wolk dy’t nei de fierte lûkt,
lit dy fan harmony fertelle.

* Jan van de Cappelle (1626-1679),
in autodidaktysk skilder út Amsterdam,
sammele in grut tal keunstwurken.