Peaskemoandei

admin

oktober 18, 2016

Peaskemoandei

De wrâld lei op ‘e iere moarn foar dea,
yn wite doeken noch bewuolle,
doe’t myn stap it paad wer socht
nei wêr’t memento swalke troch dat gea
om plak te finen yn myn holle.
Yn alle sellen krong it troch,
ik seach, dat gea besloech de hiele wrâld
en wist net wêr’t de stap my brocht,
mar wat wol wis wie, ‘k libbe noch.
Ynienen briek de loft troch dizich ljocht,
omdat sels Mozes syn gesicht net seach,
syn stal wie Ien yn ’t mannichfâld,
dus fierste folle foar in minsklik each.

Twa ingels, roazen yn dat Iene hôf
mei titels dy’t der wêze mochten,
wjukken rûzjend fan de ierde wei
en sjongend ’t Iene ljocht ta lof.
Ik seach it oan wylst yn myn holle fochten
memento mei wat foar my lei:
de ierde briek, it libben kaam út stof,
dêr wie de nije dei.