Hy wie de master fan Terherne,
makke bern foar ’t libben wiis,
wie fan ynspeksje fiis,
woe sels syn doarp en skoalle menne.

Hy wie de master fan it damjen,
skode houtsjes oer it boerd
op eigen manneboet,
sa koed er op dat mêd ek flamje.

Fan ’t kabaret wie hy ek master,
song de stjerren fan de loft
en spile dan in skoft
foar humorist en kritikaster.

En as de skûtsjes by Terherne
sylden, wie hy master yn ’t kwadraat,
oerdei en jûns paraat,
sa soene skippers him ek kenne.

Hy wie de master fan mar trochgean,
sûnder remmen ta syn eigen skea,
te ier is hy no dea…
wa kin foar skippers’ jûnsnocht ynstean?