Brekkend libben

fan Frans van Mieris*

Mei de sjippe yn de skulp
en it pypke yn de mûle,
beide wangen read en bol,
blaast hy de iene nei
de oare bûle.

Yn it kouke boppe him
kin de fink allinnich hippe,
hâldt syn sankje noch wol fol,
mar kin dit libben oan
de frijheid tippe?

Bûlen fleane troch de loft,
glânzjend mei ferskate tinten,
hoe lang hâlde sy it fol?
De blazer sjocht dernei,
oars as nei printen.

Printen bliuwe lang bestean,
mar sa net de wiffe bûlen,
want dy binne bol en hol
en brekke gau, hy sil
der net om gûle.

Mar de bûle dy’t gau brekt,
dêr sjocht mem it wiffe libben
yn… hâldt sy har rol wol fol? 

* Frans van Mieris (1635-1681)
Skilderij ‘Bûleblazende jonge’