Fearren fan de filosoof

fan Gerard van Honthorst*

Hy hâldt it mei de guozzefear
dy’t docht wat út syn tinken komt,
de wiisheid boppe de matearje,
dêrmei rekket hy nea klear.

Sy jout har yn it libben bleat
en flapt der faak fan alles út,
har wiisheid sprekt fan in bedoeling
dêr’t de man mei nocht fan beart.

Wannear’t er opsjocht fan syn fear,
wurdt hy fan har yntinsje kjel
dy’t yngiet tsjin syn eigen wiisheid,
dêrmei is hy noch net klear.

Sy sjocht syn hân dy’t har plan keart
om nocht te jaan oan noch in fear,
dy’t yn har skriuwt mei ljochte inket…
mei har wiisheid hat hy neat.

* Gerard van Honthorst (1592-1656)
Skilderij ‘De stânfêstige filosoof’