De rinkelbel

van Jean-Eugène Buland*

De kleuren waren minder fel
dan zij zich hadden voorgesteld
toen zij elkaar het ja-woord gaven
uit de diepte van hun hart,
maar daar ligt nu de rinkelbel.

Hij kent zijn eigen toestand wel
als harde werker op het veld
in vale kleren en op klompen,
maar de toekomst oogt niet zwart,
want daar ligt nu de rinkelbel.

Zij heeft ’t bestaan niet op bestel
en ook de armoe niet besteld
die heerst al meer dan negen maanden,
maar de toekomst oogt niet zwart,
want daar ligt nu de rinkelbel.

Wat is nu werk wanneer het spel
zich levend aan hen heeft gemeld
met meer dan wat zij kunnen geven
uit de diepte van hun hart,
want daar klinkt nu de rinkelbel.

* Jean-Eugène Buland (1852-1926)
Schilderij ‘Ouderlijk geluk’