Falk en ûle

fan Hans Holbein*
fan Jan Mankes**

Hy lit foarearst syn falk net sjen,
sjocht sels fûl út ’e eagen
as de fûgel nei syn proai,
foar him is ’t bluodderige earnst:
de do wurdt út ’e loft wei reage.

De falk fielt oan wat frege wurdt,
hy is domestisearre
mei’ t kapke foar it each,
mar harket ek nei syn ynstinkt,
dus moat de proai úteinlik stjerre.

Hy lit folslein syn ûle sjen,
de eachopslach nei foaren,
wylst syn eigen eachopslach
is earnstich, justjes mankelyk,
nea is de iene krekt de oare.

* Hans Holbein (1497/1498-1543)
Skilderij ‘Portret fan Robert Cheseman’

** Jan Mankes (1889-1920)
Skilderij ‘Selsportret mei ûle’