Byld as branhout

fan ûnbekend*
Jeremia

De Hear sprekt oer de himelljochten,
goaden fan it heidenfolk,
har bylden dy’t ta branhout wurde
nei’t de folken offers brochten.

Dy minsken hawwe beammen kappe,
dêrnei naam de fakman ’t oer
om fan it hout in byld te meitsjen,
spikers krigen koarte klappen.

De goaden sille altyd swije,
rinne kinne se ek net,
de goudsmid hat har blinke litten,
’t libben sille se net krije.

Gjin ôfgod kin de Hear belykje,
want Hy is de wiere God,
Hy hat de ierde makke mei syn
krêft, syn wiisheid sil ferrykje.

As Hy de eleminten beare
lit, dan skammet him de smid
foar al syn gouden goadebylden,
mar de Heare wurdt fereare.

* Gouden ôfgodsbyld